Erbo-di-mousco
Epipactis helleborine subsp. tremolsii
Orchidaceae
Nom en français : Épipactis de Tremols.
Descripcioun :Aquesto meno d'erbo-di-mousco trachis dins li relarg secarous e caud (adré), ounte èi coumuno memo s'èi pas toujour determinado. Se destrìo dóu tipe bonodi, en mai dóu mitan, si gròssi fueio larjo, sarrado, oundado e plegado en cournet (fotò).
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Relarg à jóuinis aubret
- Pinedo
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Epipactis helleborine subsp. tremolsii (Pau) E.Klein, 1979
Arabeto(-peludo)
Arabis hirsuta
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Arabette hérissée.
Descripcioun :Aquesto arabeto èi mens coumuno que l'arabeto-di-silico-pato. Li fueio de la cambo an quàsi pas d'auriho e li péu soun simple o bifide e pas mai. Li boudousco rèston sarrado contro la tijo. Es uno meno que s'atrobo mai en mountagno mejano. Coumpara emé l'arabeto-di-silico-plato.
Usanço :Li fueio de l'arabeto-peludo soun manjadisso emai sèmblo pas que i'ague au nostre aquesto usanço. N'en sabèn pas mai sus aquelo planto. Escriéure au site s'avès d'entresigne.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 (100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Arabis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Arabis hirsuta (L.) Scop., 1772